9. De tweede week: woensdag, donderdag, vrijdagochtend

12 oktober 2018 - Masaka, Oeganda

Woensdag
Vandaag voor het eerst wakker geworden met regen en onweer. Dan heb je al helemaal geen zin om uit bed te gaan. 
We zouden vanochtend weer op de school helpen, maar de plannen zijn weer veranderd. We gaan helpen met koffiebonen plukken. Dickson was hier al om half 9, terwijl we normaal pas om 9 uur beginnen. Hij bracht ons op de boda naar de koffiebonen van Augustien. Hier hebben we tot half 12 koffiebonen geplukt, erg rustgevend met een mooi uitzicht. Toen naar huis gelopen, dat is dan weer een wandeling van een kwartier de berg op. Helemaal bezweet kwamen we weer thuis. 
Hierna kwam Francis weer formulieren en mappen brengen, dus toen konden we daar weer mee verder.

Van 1 tot 3 uur heeft het de hele tijd geregend. We konden dus niet naar de school lopen. Om 3 uur werd het droog en liepen we naar de school. Hier hebben we letters uitgesneden. Alle namen van de kinderen moeten uitgesneden worden zodat ze geverfd kunnen worden op hun uniforms. Ze printen vier namen op papier en doen hier stevig plakband overheen, hierna kunnen ze het uitsnijden. Met vier namen ben ik 2 uur bezig geweest, echt ongelooflijk. Bij ons breng je het naar de drukker en dan is het klaar, maar hier is dat dus andere koek! Er lagen nog heeeeel veel namen op ons te wachten, maar dat moet maar een andere keer. 
Vanavond weer lekker Rolex gegeten. Een soort pannenkoek, een omelet en tomaat en dan opgerold. Echt heerlijk!! Binnenkort gaan we leren om het zelf te maken.
Hierna lekker getheeleut met Celina, Eline en Sissy. 

Donderdag
Vanochtend werden we wakker met een sms van Eva. Volgend weekend gaan we naar lake Buyonyi en we gaan daar mountainbike tussen de zebra's. Helemaal blij zijn we!!
Bij het ontbijt kregen we vandaag geen popcorn maar nootjes, lekker.
Hierna zijn we naar de school gelopen. We hebben geholpen in de "special needs class". Ze hadden nieuwe spellen en dit hebben we uitgelegd en gespeeld met de leerkrachten en daarna met de kinderen. Het was mooi om te zien dat na een tijdje een jongetje met het syndroom van down met een ouder kind samen memory kon spelen! 
We hebben met Betty maispap gehaald en dit uitgedeeld aan de kinderen. Daarna lekker naar buiten gegaan. Samen touwtje gesprongen en gevoetbald. De kinderen genieten dan echt.
Hierna heeft Celina samen met kinderen binnen gekleurd en ik ging met Betty samen de bekers schoonmaken. Je moest water oppompen wat heel zwaar was. Dan krijg je een soort doek waarmee je kunt schoonmaken. Ze wrijven hiermee over een stukje handzeep en daarmee maken ze schoon. Na twee keer opnieuw wassen was het klaar. Toch flink wat werk als je dit elke dag moet doen.

Het bijzondere hier vind ik dat kinderen nog geslagen worden. De projectleider wil dit absoluut niet hebben en wil weten als we wat hebben gezien. Nu heb ik het al twee keer gezien, echt heftig. Misschien toch maar wel doorgeven, maar dan zonder namen...

We wilden vandaag graag mee om de kinderen van de "special needs class" naar huis te brengen. Ik ging met Francis mee op de boda. We brachten één jongen naar huis en we gingen bij een andere jongen kijken die ziek was. De moeder vond het heel bijzonder dat ze mij zag, ze moest heel hard lachen en riep steeds: "mzungu mzungu". Ik dacht dat alleen kinderen dit deden, maar nee dus. 
We gingen terug naar school om nog een jongen te halen, maar toen begon het heel hard te regenen. We schuilden in de school, meer dan een uur.... Toen het iets minder begon te regenen heb ik maar gezegd dat ik naar huis ging lopen. Ze vonden dit gek omdat het nog niet helemaal droog was. Maar ik vond het wel prima, wachten is niet echt mijn ding. De rest gaat hier dan slapen, maar dat kan ik niet. 
Voor het eerst dus helemaal alleen van school naar huis gelopen. Dit ging prima, maar het was wel glad en erg modderig. 
' s Middags kregen we pas na 3 uur middageten. We twijfelden of we nog iets gingen doen, uiteindelijk hebben we niks meer gedaan. Waren ze niet allemaal blij mee, maar iets meer duidelijkheid is soms ook wel fijn. 
Samen met Eline een kaartspel gespeeld en hierna weer lekker gegeten, alweer pasta, en getheeleut. En we slapen lekker op tijd!

Vrijdag
Vanochtend hadden we een meeting, deze was officieler dan de vorige keer. Zelfs met de directeur nu, al viel die halverwege in slaap. Haha! We hebben besproken hoe de afgelopen week was. We hebben aangegeven dat we wel meer met de kinderen willen doen. En dan niet op één hele ochtend drie kinderen, maar meerdere kinderen op een ochtend. De directeur zou een lijst maken met kinderen. Met Francis de planning gemaakt voor komende week, het staat vooral in het teken van het planten van bomen bij de school. En daarnaast dus andere activiteiten. 

Francis en Dickson hebben ons weer naar de highway gebracht op de boda. We hebben nu maar geen koffertje mee, scheelt een hoop. In de matatu was het heel druk, ik werd telkens platgedrukt als er iemand bij kwam. Maar we zijn weer veilig aangekomen in Masaka. Toen hebben ze ons op de boda naar Villa Katwe gebracht en we zijn heel blij dat we daar weer zijn: feels like coming home!

3 Reacties

  1. Manon:
    12 oktober 2018
    Heerlijke verhalen heb je!
    Hoe gaat het met je Engels? 😉
  2. Laura:
    12 oktober 2018
    Dankjewel, het is hier ook best heerlijk! En het Engels gaat wel beter, maar ze praten hier heel binnenmonds dus dat is dan nog moeilijk te begrijpen.
  3. Annegé:
    14 oktober 2018
    Heel bijzonder om jouw verslag in één keer te lezen. Wat jij al niet meemaakt. Sporten op school "moet" hier zogenaamd ook ingevoerd worden, maar als ik jouw verhalen lees, kom jij wel in beweging. Leuk om dit allemaal mee te maken (hoewel het ook weleens tegenzit). Geniet vooral, dit overkomt je misschien nooit meer en ik zie uit naar jouw volgende verhaal en foto's.