De derde en vierde dag op het project

De derde dag

Vanochtend wisten we niet wat we zouden gaan doen. Op de school aangekomen werd ons verteld dat we "outdoor" zouden gaan. We gingen naar het veld met bananenbomen van de school, weer een stuk de berg af. Daar aangekomen werd ons verteld wat de bedoeling was. De buitenste laag van de stam van de bananenboom afhalen. De insecten worden dan verjaagd en zo kan de boom beter groeien. Met een groot scherp mes konden we dit doen, maar geef dit niet aan mij... Ik had al snel een snee in mijn vinger. Meteen maar even schoongemaakt, het gaat vast wel goed. Het was leuk om te doen, uitgezonderd van al die insecten. Maar ook zwaar want het was echt heel heet, en dat al 's ochtends. Na twee uur gingen we weer terug naar de school. Het was toen 11 uur, maar we mochten al wel naar huis terwijl dit normaal pas om 1 uur is. Om 2 uur krijgen we pas eten, dus kunnen we even relaxen. 
We gingen voor het eerst op de "boda boda" naar huis. We mochten met zijn 2en bij Dickson achterop, echt vet leuk!!
Thuis hebben we voor het eerst lekker gekleurd, maar toen kwam Francis binnen. Hij kwam vragen wat we volgende week willen. Mij lijkt de "top class" leuk en we willen graag kinderen extra begeleiden. We mogen dit doen bij kinderen die lezen, schrijven of rekenen moeilijk vinden. Daarnaast willen we ook de andere activiteiten blijven doen: koffiebonen plukken, helpen bij de bananenbomen, bruine bonen sorteren. 
Volgende week krijgen we een rooster.
'S Middags weer lekker gegeten en daarna naar de school gelopen. We gaan helpen met het sorteren van bruine bonen. Gestippelde bonen moeten eruit, want deze kunnen ze opnieuw planten. Hierna moeten we alle bonen sorteren zodat er geen rommel meer tussen zit. De goede bonen gaan in de pan en dit is dan eten voor morgen. Met z'n vieren duurt dit al twee uur, laat staan als je het alleen moet doen. We moesten steeds zitten op de grond, wat best lastig is voor Nederlanders. Dus op een gegeven moment ben ik maar gaan staan, dit vonden zij dan weer grappig. We waren steeds samen met Betty, een superleuke vrouw. Op een gegeven moment werd zij afgelost door Francis. We hebben hem Nederlandse woorden geleerd, we hebben zo enorm hard gelachen!! De tranen liepen over mijn wangen en toen leerden we hem: "niet huilen alsjeblieft". Maar toen moest ik nog meer lachen. We leerden hem nog meer woorden: schaap, geit, bananen, wc-rol, wc-papier, hoi goeiemorgen en we leerden hem hele zinnen. En het leukst was: "domme kip". Hij noemde dit steeds. Hoi goeiemorgen, ik ben Francis, domme kip. Haha, zo grappig. Oja, dat woord leerden we hem ook: grappig. 
Toen we weer naar huis liepen, liep er weer een hele groep met kinderen mee.
Ook kwamen we een jongen/man tegen, hij zei "hello", dus ik zei dit terug. Maar dit vond hij niet genoeg, hij moest me nog even aanraken. Dit moeten ze in Nederland niet doen, haha!
Thuis aangekomen maar meteen de deur open gedaan voor de kinderen, zo konden ze mooi buiten met het speelgoed spelen. 
'S Avonds met het eten maakten ze buiten ruzie of ze hadden lawaai, dus Celina zei: "Jongens, toe even!". En toen gingen ze dit nazeggen, zo lachen. 
Om kwart over 8 moesten de kinderen alles opruimen. We zagen tot onze verbazing dat er gewoon twee kinderen lagen te slapen op de grond, heel zielig. Gelukkig wilden veel kinderen helpen met opruimen, maar een aantal gaven een grote mond. Hier werd ik wel een beetje pissig van. Ze mogen hier spelen dus dan ook opruimen. Één jongentje vroeg een paar keer of hij bij ons mocht slapen, heel zielig maar dit kan natuurlijk niet.
Twee grote jongens waren nog een spel aan het spelen binnen, dit mochten ze nog wel even doen. Dan konden wij tanden poetsen en de koffer voor het weekend alvast inpakken. Op een gegeven moment kwam één jongen naar me toe dat hij wegging. Hij bleef buiten wachten tot de deur op slot was, hij wilde weten of ik de deur goed op slot kreeg, heel lief!
Hierna lekker gaan slapen, weer een nacht van 9 uur. 
 

De vierde dag

Vanochtend op tijd opgestaan, om 9 uur zouden we een meeting hebben op de school. Elke week is dit, hierbij wordt de afgelopen week besproken en ook de komende week.
Het is vandaag " teachers day" net als in Nederland, maar hier zijn alle kinderen dan vrij. Dit hebben we 's ochtends ook al gemerkt, er stonden meteen weer kinderen voor de deur. Het was heel lief en ze gingen ons uitzwaaien. 

Voor 9 uur waren we op de school, maar niemand kwam nog in actie om de meeting te beginnen. Oja, het is Oeganda! We hebben even lekker gekletst met Betty en Francis. Francis begroette ons met: "Hoi hoi goeiemorgen, ik ben Francis, domme kip". Hahaha we moesten zo hard lachen, dit hadden we hem gisteren geleerd. 
Ik heb nu twee dagen mijn neppe trouwring om. Dit was ons geadviseerd, zo gaan niet alle mannen achter ons aan. Vanochtend werd er meteen al naar gevraagd, tegen hen heb ik maar gezegd dag ik niet getrouwd ben omdat ik hem vertrouw. Maar in de stad houd ik hem zeker wel om. In Oeganda dragen ze alleen een ring als ze getrouwd zijn, ze vinden het dus gek dat wij het dragen gewoon omdat het mooi is. 

Hierna liepen we naar de meeting. Ik dacht dat dit binnen in de staffroom was, maar nee het gebeurd gewoon buiten. Het was samen met Betty, Francis, Augustien, Dickson, Sissy, Eline, Celina en ik. Francis heeft aangegeven dat wij komende week in de ochtend kinderen uit de klas gaan halen om ze extra te begeleiden met lezen, schrijven, rekenen. We zijn heel benieuwd hoe dit zal lopen. Daarnaast zullen we in de middag andere activiteiten doen rondom de school, helpen in de keuken. Ze koken hier op vuur, daarnaast zetten ze stenen en hier staat de pan op. We gaan ook helpen bij het maken van de stenen. En voor de rest zouden ze nog meer activiteiten bedenken. Lekker afwisselend dus, dat is wat we wilden. Fijn dat ze goed naar ons luisteren en ons laten doen wat we graag willen. Tijdens de meeting hadden ze het over de betekenis van onze namen. Mijn naam betekent in het Oegandees: als iemand grote ogen heeft en hiermee rolt dan noem je het Laura. De meeting zou tot 11 uur duren, maar om kwart voor 10 waren we al klaar. We konden dus al heel vroeg naar Villa Katwe, waar we in het weekend verblijven. Maar dit was nog wel een hele onderneming. Celina en ik hadden allebei een handbagagekoffertje en een rugtas, Eline had alleen een rugtas. We zouden op twee boda boda's gebracht worden. Maar ik dacht: hoe gaan ze dat doen met onze koffertjes? Nou, deze binden ze dus gewoon achterop vast... Eline en ik gingen bij Dixon achterop en Celina ging bij Francis. De twee mannen hadden zo'n lol, ze hebben de hele weg naar elkaar zitten toeteren. We moesten helemaal de berg af en ik vond dit toch best spannend, want ze rijden hard met die dingen. Eenmaal beneden aangekomen bij de "highway" moesten we wachten op de matatu, dit zou je kunnen vergelijken met een lijnbus. Je kunt aan de weg staan en zwaaien en dan nemen ze je mee, er zijn geen haltes. Dit busje neemt heel veel mensen mee, het is gewoon proppen. Maar oke, we kwamen na ongeveer 30 minuten aan in Masaka. Hier kwamen we aan op een soort taxi parkeerplaats, een hele drukte. We stapten de bus nog niet uit of er werd echt door veel mannen al geroepen: "boda boda?!" Dit wilden we wel, maar we moesten eerst onze koffers hebben. Die hebben we gepakt, toen werd ik aangeduwd door een andere bus die er langs wilde. Ik dacht huh?!, normaal hebben jullie alle tijd en nu ga je met de bus tegen me aan rijden omdat je haast hebt.... 
Toen een prijs afgesproken met de boda boda chauffeurs, ze wilden 6000 chilling hebben maar dit vonden we teveel dus kregen ze 4000 chilling. Dit was echt een helse rit. Eline nam mijn koffertje mee en ging alleen op de boda boda. Ik ging samen met Celina. Haar koffer lag voorop de boda boda en wij zaten achterop. Ik viel er bijna af en we moesten een berg op. Celina en ik hielden elkaar heel stevig vast en waren heel blij toen we bij Villa Katwe arriveerden, dat hebben we weer overleefd! In totaal duurde de reis hierheen denk ik ongeveer 3 kwartier en het kostte 3 euro met zijn 2en, heel goedkoop hier. 
Bij Villa Katwe kunnen we nog niet in onze kamer, dus kunnen we lekker buiten zitten. Meteen even gepraat met de mensen die we maandag hebben ontmoet, ze waren heel benieuwd hoe we het hebben gehad. Hierna hebben we weer die lekkere zoete yoghurt met verse ananas gegeten. 
Het is vandaag super mooi weer, dus we krijgen lekkere hangstoelen en gaan in de zon zitten. Eindelijk kunnen we in de korte broek. Helemaal ingesmeerd, maar na 1.5 uur staan de korte broek en mijn hempje al op mijn lichaam. Oeps! Dus dan maar lekker in de schaduw. 
Heerlijk rustig aan gedaan vandaag!
'S Avonds lekker met alle mensen hier gegeten, erg gezellig. Komen we in gesprek met mensen die thuis alles hebben opgegeven en door heel Afrika reizen, echt bijzonder. Ze wonen in een auto die ze zelf ontworpen hebben. We mochten binnen kijken, zag er echt vet uit. We gaan hun blog nu volgen. En je gelooft het niet, maar ze heeft in Balkbrug gewoond en haar broer woont in Dedemsvaart. En een vriend van hun die hier nu ook is, komt ook uit Dedemsvaart. Dus je komt hier in een "villa" in Masaka gewoon mensen uit het dorp tegen, de wereld is toch wel echt heel klein!!
Hierna EINDELIJK weer lekker warm kunnen douchen!! Haren wassen, zo fijn dat dit weer kan. Mijn haar was zo vet, als ik mijn elastiekje uit deed, bleef mijn haar gewoon staan. 
Toen nog even buiten gezeten en rond 12 uur gaan slapen.