5. De eerste en tweede dag op het project

4 oktober 2018 - Bukoto, Oeganda

De eerste dag

We zouden om 9 uur opgehaald worden door Anthony, onze projectleider. En tot onze verbazing was hij er al om half 9. We waren net klaar met ontbijten, wat heerlijk was. Yoghurt met muesli en banaan, een schaaltje ananas, watermeloen, gebakken brood met een omelet, muntthee en ananassap. 
Onze koffers pasten in de auto en we gingen op weg naar Lwengo, ons project. Het was een rit van ongeveer 40 minuten vanaf Masaka. We kwamen steeds verder in de "bush bush", waar Anthony wel erg om moest lachen steeds. Lwengo is eigenlijk een soort dorp boven op een berg. Het uitzicht hier is geweldig! Toen we bij het huis aankwamen waren we voor het eerst wel in shock. Het is toch wel erg armoedig. Maargoed, we gingen meteen door naar de school, dus tijd om te wennen was er niet. Het is een klein eindje naar de school, dit kunnen we lopend doen in 15 minuten. Op de school aangekomen werden we meegenomen om voorgesteld te worden aan alle klassen. Er zijn 3 "kleuter" groepen, 7 "hogere" groepen en een "special needs" groep. Ook zijn er slaapzalen, kinderen slapen op school als ze geen ouders of goede thuissituatie hebben. Dit waren er best heel veel. Op de gehele school zitten ongeveer 500 kinderen. De klassen hebben dan ook tussen de 35-65 kinderen, ongelooflijk! Maar er is veel discipline, dus het kan. In alle klassen waar we binnenkwamen werd er een verhaal/rideltje opgenoemd door de kinderen en iedereen noemde zijn naam. Best ongemakkelijk in het begin. Maar iedereen is wel vriendelijk. 
Toen hebben we met Francis gezeten, ook een begeleider hier, en hebben van hem uitleg gekregen. Hij vroeg wat we voor werk in Nederland doen en wilde ons meteen ergens indelen. Ik mocht wel meteen beginnen met lesgeven. Ik heb meteen maar aangegeven dat dit niet de bedoeling is. Toen hebben we samen in drie klassen gekeken, het zou hier groep 2,3 en 4 zijn geweest. Ze hebben heel weinig, maar het ziet er nog wel oke uit. Ze kunnen erg leuk dansen en zingen en als iemand een goed antwoord geeft gaan ze klappen/zingen/dansen, erg leuk!!
Wel is het zonde dat ze maar op 1 niveau lesgeven, dat er niet echt gereageerd wordt op foute antwoorden en dat kinderen lang stil moeten zitten. 

Toen kwamen Frank en Eva en hebben we buiten gezeten om nog even te overleggen. Opeens ging de bel van het middageten en kwamen alle kinderen van de hele school naar buiten. Wij als Nederlanders vielen erg op en dus stonden er meteen een heleboel kinderen om ons heen. Ze zaten aan je huid, je haar en aan mijn horloge. Gelukkig moesten we na 10 minuten weg, we hadden een lunch in ons eigen huis. Hier wordt elke dag voor ons gekookt, 's middags en 's avonds. Toen we daar aankwamen waren er meer Nederlanders, ze waren van Lwengo kids foundation. Nederlanders die een kind hier sponsoren zodat het naar school kan, erg mooi!!
Het eten was goed, rijst-groente-aardappels-watermeloen. 
Na het eten liepen we naar de school, samen met Eline. Zij komt uit Belgie en zit ook op dit project. De Nederlanders van de foundation hadden een sportmiddag voor hun kinderen georganiseerd, ongeveer 100 kinderen. Wij gingen met hen mee, lopend met de kinderen van school naar het sportveld. De kinderen kregen ballen, tennisrackets, een springtouw en nog meer. Wat een blije kinderen hebben wij gezien, geweldig!
Samen touwtje springen en ballen gooien, zo eenvoudig maar zo leuk. 
Om 4 uur zijn we naar school teruggelopen en hebben we met Francis overlegd over morgen. Hij wilde me alsnog meteen voor de klas hebben en vroeg: "Voor welke klas wil je morgen?"
Ik heb meteen weer aangegeven dat ik dit niet wil. Je moet constant duidelijk zijn.
We gaan nu morgenochtend kijken in de "special needs" klas en 's middags gaan we iets doen met koffiebonen. 
Op de terugweg naar huis liepen er nog schoolkinderen mee naar huis. Kom je bij je huis aan, zitten daar ook kinderen op ons te wachten. Ze spelen daar altijd met het speelgoed van het huis, 15 kinderen ongeveer. Na zo'n zware dag zit ik daar niet echt op te wachten, maar oke. 
Nu wachten op het avondeten. Alweer patatjes, haha, lekker met tomaat en ui. De kinderen blijven hier tot ongeveer half 9 en daarna de ouderen tot nog ongeveer half 11. Wij hadden hier geen zin in en gingen slapen. Tanden poetsen, hoe doe je dat zonder wasbak? Uitspugen in de natuur dan maar. 'S Avonds is er nog wel veel lawaai, dus morgen maar met oordoppen slapen. 
 

De tweede dag

Vanochtend om half 8 uit bed en dan ontbijten. Thee met geroosterd brood en een gekookt ei. Kwart voor 9 zouden we naar de school lopen. Vandaag gaan we een halve ochtend helpen in de "special needs" klas en in de "baby" klas. In de special needs klas hebben we individueel een toets afgenomen, best leuk. Ze begrepen er niet allemaal wat van. Op een gegeven moment lieten een aantal kinderen negatief gedrag zien, dit was wel heel lastig. Maar ze hadden na de toets ook niks meer te doen, dus het was ook wel weer logisch. Één leerkracht op ongeveer 10 kinderen van verschillende leeftijden is te weinig. Ook merk je overal dat kinderen zich vervelen wanneer ze klaar zijn met hun werk. Ze vallen er zelfs van in slaap. 
Na de break kwamen we in de baby klas, 3-4 jarigen. Toen wij binnenkwamen was de leerkracht aan het bellen en toen ze ons zag liep ze de klas uit, mooie boel dachten wij. En ze kwam maar niet terug... 
De kinderen wilden niet zitten en niet luisteren. We dachten, misschien helpt dansen en zingen. We deden hoofd, schouders, knie en teen. Even was het leuk, maar daarna werd het weer een chaos. Het waren dan ook 56 kinderen.
Ik was pissig en ging de leerkracht zoeken. Alle leerkrachten zaten in de staffroom, er bleek een minister van onderwijs te zijn. Ja, dan laat je natuurlijk je klas alleen, not...
Een andere leerkracht liep met me mee en bedacht om buiten een spel te doen. Zij zorgde ervoor dat alle kinderen buiten in een kring stonden. Ik stond in het midden en iedereen moest mijn bewegingen nadoen, uiteindelijk best leuk! 
Toen weer naar binnen gegaan, de leerkrachten waren weer terug. We kregen wel een compliment voor het idee. 
Een half uur later begon dus de les, een toets. Twee a4tjes met letters schrijven, ja dit doen 3-4 jarigen al. Er was een slechte voorbereiding, nog geen namen op papier en nog niks uitgedeeld. Dus na een uur konden ze pas eindelijk beginnen. Er werd kort uitgelegd en daarna moesten ze het maken. Sommigen waren in 10 tellen klaar en anderen deden er een uur over. Iedereen moest wachten tot de laatste klaar was, en dus vielen er weer een aantal in slaap. Logisch ook als je niks kunt doen. Één van de twee leerkrachten ging zelfs slapen 10 minuten voor de lunchpauze. Wel heb ik een jongentje geholpen met het schrijven van de letter b. Het was eigenlijk een toets, maar hij was zo blij toen het hem uiteindelijk lukte. Het is wel heel bijzonder allemaal.
Op de weg naar huis liepen er allemaal kinderen van de andere school achter ons aan, we lijken wel een bezienswaardigheid. 
Aan het middageten hebben we onze eerste echte regenbui met onweer, wat een lawaai.
Vanmiddag werden we opgehaald door Augustien, ook een begeleider hier. We gingen op pad om koffiebonen te plukken. Ons huis is boven op een berg en dus moesten we tussen de bananenbomen door naar beneden. Echt heeeeel erg mooi!! En we hadden een geweldig uitzicht. Het was ongeveer een kwartier lopen en toen kwamen bij zijn huis, prachtige plek. En hij had zelfs zijn eigen varkens. Toen gingen we met manden verder om de koffiebonen te plukken, alleen de donkerrode. Leuk om te doen, helemaal met dat uitzicht. Maar op het eind was het wel heel warm, maar ook rustgevend. Na twee uur liepen we weer terug. Maar nu moesten we de weg terug de berg op, wat een karwei.
Bezweet kwamen we om 17.30 uur weer thuis aan. Meteen wilden we douchen/wassen want om 19.00 uur is het donker. Maar hoe? Buiten kunnen we onder een zak douchen met koud water, maar het is daar best vies. We hebben een bak met warm water gepakt en daar ons haar in gedoopt. Zonder shampoo want dat krijgen we er niet goed uit. Daarna ons helemaal gewassen, dat werkte prima. 
Er staan alweer veel kinderen voor de deur, maar we doen de deur nu pas na het wassen en eten open, hebben we even rust. We hebben lekker pasta gegeten. 
Nu nog even spelen met de kinderen en dan weer op tijd slapen. 
Als we op onze slaapkamer komen zit er een groot beest/wesp/vlinder op mijn klamboe, help! We weten niet wat we moeten doen, misschien is het wel giftig.. Dan komt gelukkig Anthony binnen en hij lacht ons heel hard uit. Hij pakt het beest zo bij zijn vleugels en loopt er lachend mee weg. Had hij ook weer een leuke dag, haha.
Wat we morgen gaan doen, geen idee. We will see.

 

Foto’s

5 Reacties

  1. Hetty:
    4 oktober 2018
    Indrukwekkend Laura!!
  2. Nienke:
    4 oktober 2018
    Wat leuk om jullie avontuur zo te lezen!mooi beschreven en leuk om weer een nieuw bericht te krijgen!liefs
  3. Rianne Dijk - Neerhof:
    4 oktober 2018
    Leuk om je belevingen te lezen Laura!
  4. Anja:
    4 oktober 2018
    Wat een mooi verhaal !En heel mooi om je belevingen te lezen.Lieve meiden,geniet!Ben trots op jullie!
  5. Hetty:
    12 oktober 2018
    Wat een leuke verhalen Laura!
    Ik hoor veel enthousiasme. Veel plezier en succes verder😘